17-2-2002
Κυριακή Ολυμπιακος-Π.Α.Ο.Κ.=3-2
Φασαρίες στην Πλ. Αττικής, και όχι μόνο (Άμυνα, και όχι επίθεση) ! Μέσα και
έξω από το γήπεδο τι έγινε:
Πρωί Κυριακής εκτός από τα λεωφορεία του ΠΑΟΚ ήρθαν και κάπου 30 οπαδοί του
ΠΑΟΚ με τρένο εκτός τα 80-90 πούλμαν που ήταν στο δρόμο ακόμα. Ως γνωστό Σ.Φ.
Π.Α.Ο.Κ. στην Αθήνα δεν έχουμε βρει ακόμα. Έτσι και οι οπαδοί του Π.Α.Ο.Κ. Αθηνών
είχαμε κλείσει ραντεβού στην Πλ. Αττικής στις 13.00. Από νωρίς (8 π.μ.-9 π.μ.
) όμως παιδιά του ΠΑΟΚ είχαν μαζευτεί στην Πλ. Αττικής. Στις 11.00π.μ ήμουν
εκεί όπου βρίσκονταν κάπου 40 οπαδοί του ΠΑΟΚ. Όλοι σκορπισμένοι στην πλατεία
πάνω. Κατά τις 12.45 ήμαστε κάπου 60 άτομα μόλις.
Κάπου 10’ αργότερα ( 12.55 ) πάνω στην πλατεία την ώρα που όλοι είναι σκόρπιοι
και πίνουμε καφέ από δω και εκεί, (έπινα μπύρες με την παρέα μου στην πλατεία
πάνω) πίσω μου και σε απόσταση 5-6 μέτρων είναι το συντριβανάκι της πλατείας
όπου και έρχονται στο πολύ κρυφό χωρίς ενδεικτικά (κασκόλ μπλούζες κ.λ.π.) φίλαθλοι
(φίλαθλοι? Τέλος πάντων, οπαδοί γιατί αυτοί μόνο φίλαθλοι δεν είναι) του Ολυμπιακού,
Κάπου 15 άτομα, και ας λένε οι εφημερίδες ότι ήμασταν 200 εμείς του ΠΑΟΚ και
50 του Ολυμπιακού.
Τα παιδιά του ΠΑΟΚ αμέριμνα Κάπου 10 άτομα ήταν στο σιντριβάνι χώρια από εμάς
που ήμασταν άλλοι 50 εδώ και κει. Άρχισαν να χτυπάνε οπαδούς του ΠΑΟΚ χωρίς
να καταλάβει ΚΑΝΕΙΣ τι γίνεται. Εγώ είχα γυρισμένη την πλάτη μου ως προς του
οπαδούς του Ολυμπιακού. Ακούω φωνές και βλέπω την παρέα μου αλλά και άλλους
δικούς μας να αρπάζει καρέκλες και να τρέχει προς τα’κει που δεν ήταν απόσταση.
Μιλάμε για μερικά μέτρα. Προς στιγμής οι οπαδοί του Ολυμπιακού κάνουν πίσω όταν
βλέπουν να έρχονται και άλλοι. Εκεί ούτε hooligans το παίξαμε ούτε τίποτα, απλά
έπρεπε να φυλάξουμε την σωματική μας ακεραιότητα.
Το κακό ήταν ο αιφνιδιασμός τους. Προσπαθήσαμε να τους απωθήσουμε που παραλίγο
να το καταφέρουμε αν μένανε ΟΛΟΙ πίσω και δεν έφευγαν. Δυστυχώς δεν έγινε όμως.
Κάποιοι από εμάς άρχισαν να τρέχουν μακριά. Καταλαβαίνω κάποια στιγμή ότι είμαι
μπροστά στους οπαδούς του Ολυμπιακού (κάπου 5-6 αυτοί) σε απόσταση 2 μέτρων
περίπου. Αρχίζουν να με βρίζουν από απόσταση μονάχα 2 μέτρων «Βούλγαρο» μια
και ήμουνα με την μπλούζα του Πανελληνίου Σ.Φ Π.Α.Ο.Κ. Αθηνών και το κασκόλ
της ομάδος μου. Στο δεξί μου χέρι κρατάω τη μπύρα που έπινα. Με βρίζουν , αλλά
κίνηση επίθεσης προς εμένα δεν κάνουν μέχρι που κάποιος άλλος ομοϊδεάτης τους
, μου βγάζει μια «πεταλούδα» για να με μαχαιρώσει. Εκεί πήραν θάρρος και οι
«φίλοι» του, και μου έκαναν επίθεση με τις καρέκλες. Βλέποντας το μαχαίρι πάω
να του σπάσω το μπουκάλι στο κεφάλι, αλλά βρίσκει σε μια καρέκλα που προοριζόταν
για το κεφάλι μου, και σπάει το μπουκάλι στην καρέκλα πάνω, και έπειτα πέφτει
στο κεφάλι του χωρίς να του κάνει κάποιο ιδιαίτερη ζημιά. Εκεί κοιτάς να σώσεις
τον εαυτό σου, αλλά δεν έπεται ότι πρέπει να αφήσεις τους άλλους που είναι δικοί
σου. Παίρνω κι’εγώ μια καρέκλα και αρχίζει καρεκλοπόλεμος που ξαφνικά είδα ότι
οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είχαν αρχίσει να τρέχουν προς Λιοσίων και αχούμε μείνει μόνο
4-5 άτομα, οπότε λογικό είναι να πάρουν θάρρος οι οπαδοί του ΟΣΦΠ για να μας
τρέξουν και όπως αποδείχτηκε, όχι μόνο!
Κρατάμε όσο μπορούμε , μια και οι μισοί είχαν βγάλει μαχαίρια από τους οπαδούς
του Ολυμπιακού, και αρχίζουμε να τρέχουμε προς τους άλλους οπαδούς του ΠΑΟΚ
να μαζευτούμε, με αποτέλεσμα ένας καλός φίλος από την Σταυρούπολη θεσ/νίκης
ο Φάνης, να πέσει κάτω από μια καρέκλα στο κεφάλι που τον χτύπησαν, και κατάχαμα
και πισώπλατα τον μαχαίρωσαν στο πόδι. Μετά από λίγα λεπτά ήρθε το ασθενοφόρο
και τον πήρε. Τον μετέφερε στον Ευαγγελισμό. Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2002
μπορεί να τον αφήσουν να φύγει από το νοσοκομείο, (μια και τον επισκεπτηκα για
ώρες και ξέρω) αλλιώς την Δευτέρα. Το κακό είναι ότι το τραύμα είναι βαθύ, και
του τρύπησε νεύρο , και μπορεί να του αφήσει ζημιά στην πορεία . Ο πατέρας του
από την Κυριακή ξεκίνησε μια και το έμαθε στις ειδήσεις και Δευτέρα ήταν στο
νοσοκομείο. Σήμερα Παρασκευή θα μάθουμε αν θα πάρει το εξιτήριο. Οι
οπαδοί του Ολυμπιακού μάλιστα παινεύτηκαν γι’αυτό που έκαναν. Αλήθεια όμως....
έχουν πάει ποτέ Θεσ/νίκη για καφέ με τα ενδεικτικά της ομάδος τους???? Ούτε
χωρίς ενδεικτικά πάνε για καφέ στη Σαλονίκη . Η φασαρία αυτή κράτησε
κάνα 10λεπτο. Στο τέλος που μαζευτήκαμε , έπεσε κυνήγι, αλλά τι να το κάνεις
αφού πρόλαβαν και την κοπάνησαν? Άλλωστε αυτό ήθελαν και δεν πιστεύω ότι νόμιζαν
ότι η εξέλιξη θα ήταν αυτή που έγινε.
Η αφήγηση ήταν από τον eloy4
Περισσότερες ιστορίες,αναμνήσεις στο http://www.istoselides.gr/sakis/page/gipeda.htm
http://www.istoselides.gr/sakis/page/gipeda.htm